နိုင္ငံျခားျပန္

ေခါင္းစဥ္က..တမ်ိဳးေလး လို႕ ထင္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့..ေရးဖို႕ အေၾကာင္းက..ခ်က္ခ်င္း ေခါင္းထဲ ၀င္လာတာနဲ႕..ရိုးရာ မပ်က္ ..ေရးလိုက္ပါ ေတာ့တယ္။
တိုက္တိုက္ ဆိုင္ဆိုင္.. ရန္ကုန္ထုတ္ ဂ်ာနယ္ တခု ထဲမွာ ပါတဲ့.. သုေမာင္ ရဲ႕ ေဆာင္းပါးေလး ကို ..ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ နဲ႕ ဖတ္ခဲ့ရေတာ့.. ခု- ဒီ ေခါင္းစဥ္ နဲ႕ တန္းတိုးတာ..ေက်းဇူးေတာင္ တင္ရမလို ျဖစ္ေနတယ္။

အဲဒီ ေဆာင္းပါးကို ေခါင္းစဥ္ လဲ မမွတ္မိ ခ်င္ေတာ့ဘူး.. “ နိုင္ငံျခားျပန္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတာ့ ပါတယ္လို႕ ထင္တယ္။ သူေရးထားတာက..ဒီလိုပါ-

-
ဗမာျပည္မွာ- ဟိုးတုန္းက.. ဘိလပ္ျပန္ သန္း.. ဆိုဗီယက္ျပန္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕စန္း..ယိုးဒယားျပန္ အမာစိန္ ..အဲသလို.. နိုင္ငံျခားက ျပန္လာျခင္းကို..တထူး တမူး လုပ္ျပီး.. ေခၚေ၀ၚ ကင္ပြန္းတပ္တာမ်ိဳး ရွိခဲ့ ပါတယ္ တဲ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အနုပညာရွင္ ေတြဟာ.. ပညာသင္ဖို႕..ဒါမွ မဟုတ္..ယဥ္ေက်းမူေတြ..သံတမန္ျပဳဖို႕.. ျပည္ပ ကို ခဏ တျဖဳတ္ သြားၾက တာ ျဖစ္ျပီး.. အဲဒီ လို ထိုက္ထုိက္ တန္တန္..ခ်ီးမြမ္းေထာမနာ ျပဳ ခဲ့ၾကတာ ကလည္း..ဘာမွ နားၾကားျပင္း ကပ္စရာ ေကာင္းမေန ခဲ့ ဘူးေပါ့။

အခု ေတာ့.. ဆိုျပီး..သုေမာင္က.. ေရးခ် လိုက္ ေပမဲ့.. နံမယ္ အတိအက် မသံုးထားပါဘူး။ အနုပညာ ႏွမ ၾကီး ၂ ေယာက္ လို႕ ပဲ..ခင္ခင္မင္မင္ သံုးထားပါတယ္။ ဗမာျပည္မွာ..တအိမ္ တေယာက္ နီးပါး ေလာက္..ျပည္ပ ကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး နဲ႕ ေရာက္ရွိ ေနၾကတဲ့..ေခတ္အေျခ အေန မွာ..အနုပညာ ရွင္ေတြ လည္း ခၽြင္းခ်က္ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့... ေလ့လာ ပညာ ရွာဖို႕..အနုပညာ ေတြ ေ၀မွ် ဖို႕ လား...ဆိုတာ ကေတာ့.. အားလံုး သိတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ အဲဒါကို သုေမာင္က.. ပုဂၢိဳလ္ေရး..အိမ္ေထာင္ေရး ကိစၥမ်ား နဲ႕..ျပည္ပ မွာ သြားေရာက္ ေနထိုင္ၾကတဲ့..ႏွမၾကီး ေတြ ကို ဘာမွ ေ၀ဖန္ အျပစ္တင္ စရာ မရွိပါဘူး.. ဒါေပမဲ့.. သူတို႕ေတြ..ဗမာျပည္က..စထြက္ခြါ ၾကတုန္းက.. ပယ္ပယ္ နယ္နယ္ ရွဳတ္ခ် ခဲ့တဲ့..လူတခ်ိဳ႕က ပဲ .. အခုေတာ့.. သၾကၤန္ မ႑ပ္ စင္ျမင့္ေပၚက ေနျပီး.. “ အခု ေဖ်ာ္ေျဖ မွာ ကေတာ့.. အေမရိကန္ ျပန္..++++ ပါ-” လို႕.. ဖိတ္ေခၚ ခ်ီးပ..သံုးႏွံဳး ၾက တာကေတာ့.. ဗမာျပည္မွာ ေနထိုင္ ရပ္တည္ေန တဲ့..အနုပညာ ရွင္ ေတြကို.. နာမ္ႏွိမ္ လိုက္သလို ျဖစ္သြား ပါ တယ္လို႕.. ေ၀ဖန္ ထား တဲ့ ေဆာင္းပါးေလးပါ။

ဒီ စာ ထဲမွာ..ပုဂၢလ ခံစားခ်က္ ေတြလည္း ပါ ေကာင္း ပါမွာပါ။ ဖတ္ တဲ့ သူေတြကလည္း..အဲဒီ ႏွမၾကီး ၂ ေယာက္ က..ဘယ္သူ ဆိုတာ.. ဖိတ္ေခၚတဲ့ အခမ္းအနားမွဴး ဘယ္သူ ဆိုတာ..ခန္႕မွန္း နိုင္ၾက မွာပါ။ တကယ္ေတာ့..ဘယ္သူ႕ကိုမွ လက္ညိဳးထိုးျပီး အျပစ္တင္ လို႕ ရတဲ့ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး..။ ဒါေပမဲ့..သုေမာင္ ေျပာသလို..တကယ္ သတိထားသင့္ တဲ့.. အေျပာအဆို ေတြပါ။ ျပည္ပ မွာ ေနတဲ့ အနုပညာရွင္ေတြက လည္း.. တခါတေလ ေရာက္တုန္းမွ..လူၾကားထဲ ျပန္ ထင္ေပၚ ရတာမို႕..အဲဒီလို..ပြဲမ်ိဳးဆို..ၾကံဳ ၾကံဳ ၾကိဳက္ ၾကိဳက္ ႏႊဲ တတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိန္က..ႏွစ္သက္ခဲ့ တဲ့ ပရိသတ္ ေတြကလည္း..ဘာပဲ ေျပာေျပာ..လူ႕သဘာ၀ ဆိုေတာ့.. ဟယ္..ဘယ္သူက..ဘယ္လုိ ပံုေျပာင္းသြားတာ..သူကေတာ့..လွတုန္းပဲ..စသျဖင့္.. လူဖတ္မ်ားတဲ့ ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းေတြ ထဲမွာ.. စိတ္၀င္တစား လိုက္ ၾကည့္ ၾက ရွာပါတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့..စာအုပ္ေတြ ထဲမလဲ..မင္းသားမင္းသမီး..စာေရးဆရာမ ေတြရဲ႕ နိုင္ငံျခား ခရီးသြား ေဆာင္းပါးေတြ..ျပည္ပက..ဓါတ္ပံု ေတြ နဲ႕ ေ၀ ဆာ လွတဲ့.. ေခတ္ အခါ ဆိုေတာ့ လည္းေလ…။

အဲဒီ ပြဲ မေတာ့..အခန္းအနားမွဴး လုပ္သူကလည္း..သူမ်ား အျမင္ကပ္ေလာက္ ေအာင္ကို.. ဘယ္ေလာက္ ေတာင္..မစားရ ၀ခမန္း..ေျမွာက္ ေျပာ ေလသလည္း မသိ။ အနု ပညာ ႏွမ ၾကီး ၂ေယာက္ ဆိုတာကလည္း..ဘယ္ေလာက္ေတာင္.. ပရိသတ္ ငတ္ ျပီး ေဖ်ာ္ေျဖ ခ်င္ ေနခဲ့လည္း မသိ.. သုေမာင္ အတြက္ေတာ့.. ေဆာင္းပါး ကန္႕လန္႕ တခု ထြက္လာ တာပါပဲ။

ဒါက..အနုပညာ ေလာက မွာ ေပါ့ေလ။ တေန႕ေတာ့.. အဲဒီ အေၾကာင္း ကိုပဲ..ေျပာျဖစ္ၾကရင္း..ျပည္ပမွာ ခု လက္ရွိ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ ေနတဲ့..မိတ္ေဆြ ဆရာ၀န္ တေယာက္ကလည္း..သူ႕အေတြ႕အၾကံဳကို ေျပာ ျပတယ္။ သူက..ျပည္တြင္းမွာ ၁၃ ႏွစ္ေလာက္.. အစိုးရ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ တာပါ။ တခါက..ပညာ- က်န္းမာ ကို တာ၀န္ယူ ခဲ့တဲ့..ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညႊန္႕က.. နိုင္ငံျခားက..ျပန္ေရာက္လာတဲ့..အလည္ျပန္လာတဲ့..ဆရာ၀န္ မ်ားကို..ညစာစားပြဲ ၾကီး နဲ႕ အထူးတလည္ ဧည့္ခံ ေတာ့..သူတို႕ ျပည္တြင္းက..ဆရာ၀န္ ေတြ ခမ်ာ.. ခိုးလိုးခုလု အေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ ရတယ္ တဲ့။ ခုေတာ့..သူလည္း ..အားက်မခံ..နိုင္ငံျခားျပန္ ျဖစ္သြား ပီေပါ့ေလ..။

တကယ္ေတာ့..ဒါေတြက..ျဖစ္စဥ္ ေတြပါ။ ဘယ္သူက..မွားတယ္..ဘယ္သူက မွန္တယ္..ဘယ္သူက..တာ၀န္ေက်တယ္..ဘယ္သူက..တာ၀န္ မဲ့တယ္ လို႕- ေျပာဖို႕ခက္တဲ့..ေျဖရွင္းရလည္း ခက္တဲ့..ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ် ေနထိုင္ျခင္း ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္က.. ပုစၦာတပုဒ္ပါ..။ ဟိုက္ပိုသစစ္ စ္ တခုပါ။ ကိုယ္ ကို တိုင္လည္း ျပည္ပမွာ လက္ရွိ ေနထိုင္ ရပ္တည္ ေနသူ တေယာက္ အေနနဲ႕.. ေ၀ခြဲ မရတဲ့..ေနာက္ဆုတ္မရတဲ့..တခါတေလ..လိပ္ျပာ မေအး ျဖစ္ရ တဲ့..ေမးခြန္း ေတြပါ။

အဲဒီမွာ ပဲ.. တေလာကမွ ဖတ္လိုက္ရတဲ့..ေတာေက်ာင္းဆရာ လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက..တအုပ္ျဖစ္တဲ့..“ယံုၾကည္မူ တည္ေဆာက္ျခင္း ( သို႕မဟုတ္) ေဒါက္တာ ေအာင္ထြန္းသက္ နွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း” ဆိုတဲ့..စာအုပ္ ငယ္ကေလး ထဲက.. အေမးအေျဖ တပိုင္းတစ ကို သြား သတိရ လိုက္ျပန္တယ္။ ေမးျမန္းသူကေတာ့..ေရႊကူေမႏွင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာမက..လူငယ္ေတြ နိုင္ငံျခား သြားၾကတဲ့ ကိစၥ နဲ႕ပတ္သတ္ျပီး..ဦးေဏွာက္ယိုစီး မူကို စိုးရိမ္တဲ့ အေၾကာင္း.. ဆရာ ေအာင္ထြန္းသက္ကို ေတာင္..ျပည္ပမွာ ေနမဲ့အစား..ဗမာျပည္မွာ ျမင္ခ်င္ပါတယ္..ႏွေျမာပါတယ္လို႕.. အတိအလင္းၾကီး..ေမးထားပါတယ္။

ဆရာေအာင္ထြန္းသက္ ျပန္ေျဖ တဲ့ စကားထဲမွာ-

“ဆရာ စိတ္ပူတာက..ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္က..ဒီမွာပဲ ေနခ်င္တယ္..ဒါေပမဲ့..ေနခြင့္ မရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး..တခါ..ကိုယ့္အဆံုးအျဖတ္က..ဟုိကုိသြားခ်င္တယ္..ဒါေပမဲ့..အေျခအေန မေပးလို႕..မသြားရတာမ်ိဳး..အဲလိုဟာေတြက..စိတ္ညစ္ရမယ္..။ အဲဒါ မ်ိဳး နည္းနိုင္ သမွ်..နည္းေစခ်င္တယ္..ဒီေန႕ လူငယ္ေတြထဲမွာ..ေရၾကည္ရာ..မ်က္နုရာ သြားရွာ ၾကတယ္..။ တခ်ို႕ မသြားၾကဘူး..။ သြားသည္ ျဖစ္ေစ..မသြားသည္ ျဖစ္ေစ..သူ႕ဟာသူ ဆံုးျဖတ္တာပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ”
++++
+++++
“အဲဒီမွာ ႏွစ္ဖက္ ရွိတယ္။ Push factor နဲ႕ Pull factor( တြန္းပို႕တဲ့ ကိစၥ နဲ႕ ဆြဲေခၚတဲ့ အရာ) ဒီမွာ မေနခ်င္ ေအာင္ ျဖစ္တာရယ္..ဟိုကို လာခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္တဲ့ ဟာရယ္…
++++
+++
အေရးၾကီးတာက..အျမင္က်ယ္ဖို႕ပါပဲ။ Broad minded ျဖစ္ဖို႕ပါ။ ဘယ္လုပ္ငန္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္..ငါ့ဆီကလူ..ဘယ္မွ မသြားရဘူး..သူတို႕ဆီက လူ လည္း တို႕ဆီ မလာနဲ႕ လို႕ မေတြးဖို႕ပါပဲ..ဘယ္သူမွ အက်ိဳးမရွိဘူး။”
++++
++++
“Push factor ရွိေနရက္ နဲ႕ လံုး၀ပိတ္ လိုက္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ.. ဟုိတုန္း..သြားလို႕မရဘူး..အခု သြားလို႕ ရတယ္..သြားလုပ္ၾက.. ပိတ္ထားရင္ သြားခ်င္တဲ့လူ ဒုကၡေရာက္မယ္..။ အဲဒီ ဆိုးက်ိဳး ဘယ္သူခံမလဲ..ဒီလူေတြ ခံရမွာေပါ့..။ ျဖစ္နိုင္ရင္.. Push factor ေလ်ာ့သြားေအာင္ လုပ္ရမယ္..။”

++++++++++

အခု ျမန္မာနိုင္ငံမွာ..လူသိမ်ားလာတဲ့..နိုင္ငံျခားျပန္..ေဒါက္တာ ေအာင္ထြန္းသက္ ေျပာသြားတဲ့ အဲဒီ.. သံုးသပ္ ခ်က္ေတြ ..ဟုတ္လား မဟုတ္လား..ကိုယ္လဲ ေသခ်ာ မေတြးတတ္ ေသးပါဘူး။ ေတြးနိုင္ မယ္လည္း မထင္ပါဘူး။

ေသခ်ာတာကေတာ့.. နိုင္ငံျခားျပန္ ဆိုျပီး..နိုင္ငံျခားမသြားနိုင္သူေတြ..မသြားခ်င္သူေတြ.. သြားဖို႕မလိုတဲ့ လူေတြ အေပၚမွာ.. တလံုးပို မရွဴသင့္ဘူး ဆိုတာေလးပါပဲ။

-

----